Henrique Bravo: de altijd lachende Braziliaan die van bergen houdt

Maak kennis met ons Zuid Amerikaans talent.

Henrique Bravo is een van de vele veelbelovende renners die zich aan het begin van het seizoen hebben aangesloten bij het Soudal Quick-Step Devo Team. De 19-jarige  rennerkomt uit een land waar voetbal koning is en namen als Pelé, Garrincha, Sócrates, Zico en Ronaldo een goddelijke status hebben bereikt dankzij hun talent, prestaties en charisma – een invloed die de populariteit van de sport door de jaren heen alleen maar heeft vergroot.

Henrique komt uit Nova Lima, een klein stadje in de regio Minas Gerais, zo’n 500 kilometer van de Atlantische Oceaan. Daar toonde hij zijn talent in mountainbikewedstrijden, waarin hij zes overwinningen behaalde op Braziliaanse bodem. Daarna trok hij naar Europa en maakte indruk op het WK voor junioren in Andorra. Kort daarna volgde een doorbraak op de weg: in Spanje won hij de driedaagse Vuelta a la Ribera del Duero dankzij een dominante klimprestatie – een resultaat dat bij velen de aandacht trok.

Op dat moment was de jonge Braziliaan al in contact met ons team. Na enkele tests in België en ontmoetingen met renners van Soudal Quick-Step, sloot hij zich aan bij het opleidingsprogramma van de Wolfpack. Zijn debuut voor het Devo Team maakte hij in april, tijdens de Circuit des Ardennes.

Tegenwoordig woont hij in Girona, waar hij graag tijd doorbrengt met vrienden en 's avonds geniet van rustige wandelingen bij zonsondergang – wanneer hij tenminste niet op de fiets zit. Henrique vertelt over zijn eerste stappen in de sport, het vroeg proeven van succes, zijn indrukwekkende entree in Europa en zijn reis naar het Devo Team.

Mountainbike: Eerste liefde

"Ik deed veel verschillende sporten toen ik jong was – zwemmen, tennis, voetbal – omdat ik gewoonweg gefascineerd was door sport. En natuurlijk keek ik veel voetbal op tv, wat geen verrassing is in Brazilië. Mijn favoriete team was en is nog steeds Sport Recife, uit het noorden van het land, waar mijn familie ook vandaan komt. Best grappig, want ik kom zelf uit Nova Lima in het zuidoosten.

Rond mijn twaalfde raakte ik geïnteresseerd in mountainbiken, omdat veel mensen in mijn buurt het deden. Ik wilde het ook ontdekken. Ik vroeg mijn moeder om een fiets en samen gingen we naar een fietsenwinkel, waar ze er een voor me kocht. Het was een Specialized RockHopper, en ik weet nog dat ik die dag meteen 40 kilometer reed in de buurt – zo enthousiast was ik.

Dat wekte ook mijn nieuwsgierigheid om naar mountainbikewedstrijden te kijken, zowel op tv als online. De MTB-cultuur is groot in Zuid-Amerika, vooral in Brazilië, maar ook in landen als Argentinië en Chili. De omgeving waar ik woonde was perfect voor mountainbiken, met geweldige trails en stevige klimmen. Zo kon ik mijn vaardigheden ontwikkelen. Het was echt geweldig.

Ik reed veel wedstrijden in Brazilië. Aanvankelijk moest ik altijd van achteren starten, maar ik boekte snel vooruitgang. Al snel begon ik overwinningen te behalen terwijl ik tegelijkertijd veel leerde. Dat leidde tot mijn komst naar Europa, waar ik in 2023 enkele UCI-juniorenkoersen reed in Zwitserland en Italië. Een totaal andere manier van koersen en parcours. Voor een 17-jarige was dat ongelofelijk!"

Onverwacht succes in Spanje

"Mijn eerste echte ervaring op de weg was vorig jaar. Daarvoor had ik vijf wegwedstrijden gereden in Brazilië, maar dat viel totaal niet te vergelijken met de Vuelta a la Ribera del Duero. Ik wist niet waar ik stond, had geen enkele ervaring in zo’n koers, en meteen vanaf de eerste dag was het hectisch. In de eerste etappe – kort en vlak – belandde ik samen met de helft van het peloton in een valpartij, tien kilometer na de start. Later die dag ging ik nog eens onderuit, maar gelukkig zonder erg.

Op de tweede etappe, met een aankomst bergop, viel ik aan en reed solo naar de finish, met één minuut voorsprong op de achtervolgers. Dat is een van mijn mooiste herinneringen. Niemand wist wie ik was, ik hoorde eigenlijk niet eens in die koers thuis, maar ik pakte die fantastische overwinning. Daar ben ik nog steeds heel trots op. Op de laatste dag verdedigde ik het klassement met succes en om dan op het podium te mogen staan... dat was echt ongelooflijk."

The Wolfpack

"Voor de Ribera del Duero werd ik gecontacteerd door Molly. Ik was verbaasd dat een van de beste ploegen ter wereld mijn resultaten kende en wist wie ik was. Ik was super enthousiast. Ik deed enkele tests in België en reisde daarna met Molly naar het EK in België.

Daar ontmoette ik Tim Merlier en Bert Van Lerberghe, en op dat moment wist ik: dit is de juiste ploeg voor mij. Ze behandelden me alsof ik al deel uitmaakte van het team. Ze waren ontzettend vriendelijk, ook al kenden ze me niet. Die warme, familiale sfeer overtuigde me dat de Wolfpack de beste plek is om me verder te ontwikkelen.

De eerste koersen die ik dit jaar met het team reed waren heel leerzaam. Ik merkte dat ik ervaring opdeed in het Europese peloton en vooruitgang boekte. Ik wil op deze weg doorgaan, want ik voel me goed in het Soudal Quick-Step Devo Team. Ik hou van fietsen, daarom zie je me altijd lachen op foto’s waarop ik rijd. Het is nog te vroeg om te zeggen wat voor type renner ik precies ben, maar wat ik wel weet is dat ik van de bergen hou. Er is geen beter gevoel dan dat! Het maakt niet uit wat voor soort klim het is – ik geniet ervan. Ik ben blij dat ik hier allerlei soorten wedstrijden mag rijden en de steun krijg die ik nodig heb om te leren en te groeien als renner."

Photo credit: ©Wout Beel