De Europees kampioen boekte in Duinkerke, niet ver van de Belgische grens, zijn grootste overwinning van het jaar.
Tim Merlier zette een briljant uitgevoerde sprint neer in de slotmeters van de derde etappe en klopte daarmee Jonathan Milan (Lidl-Trek), waarmee hij zijn elfde zege van het jaar behaalde. Hij bevestigde daarmee dat hij nog steeds de beste sprinter ter wereld is. Met deze overwinning zorgde hij er ook voor dat onze ploeg nu al dertien edities op rij minstens één etappe heeft gewonnen in de Tour de France – een unieke prestatie onder de teams in het huidige peloton.
“Ik kwam hier met als doel een etappe te winnen en ik ben blij dat ik dat heb kunnen waarmaken. Het is mijn zesde etappezege in een grote ronde en mijn vierde in het shirt van Soudal Quick-Step. Ik ben blij dat ik al vroeg in deze Tour kon winnen, zeker na een stressvol begin van de wedstrijd. Het voelt goed om weer op het hoogste schavot te staan in de Tour de France!”
De etappe begon in Valenciennes en verliep rustig tot de laatste kilometers. Ondanks enkele vroege pogingen ontstond er maandag geen echte kopgroep, en het peloton reed een constant tempo. In de laatste kilometers waren er echter meerdere valpartijen, waaronder één waarbij Remco Evenepoel betrokken was. Gelukkig liep de Olympisch kampioen geen ernstige verwondingen op en kwam hij een paar minuten later over de streep, omringd door ploeggenoten, wetende dat hij dezelfde tijd als het peloton zou krijgen.
Vooraan in de koers trok Bert Van Lerberghe het peloton flink uit elkaar, waarna Tim Merlier naar voren schoof en wachtte tot de laatste 150 meter om in de tegenwind aan te zetten. De Europees kampioen toonde een indrukwekkende versnelling en kwam aan de buitenkant in een perfecte aerodynamische positie naar voren, met een topsnelheid van 66,4 km/u, waarmee hij de overwinning pakte in Duinkerke – waar de Tour de France na 24 jaar weer terugkeerde.
“Het was echt een harde strijd. Het was moeilijk om in positie te blijven en ik raakte Bert kwijt voor de laatste bocht. De ploeg leverde fantastisch werk tot aan de laatste vijf kilometer, maar daarna begon de echte chaos en was het lastig om een goede positie te vinden. Ik moest telkens terugvechten in de wind, wat veel energie kostte. Met nog 500 meter te gaan vond ik een beetje slipstream en toen heb ik gewoon alles gegeven in mijn sprint. Het is een geweldige dag voor de Wolfpack en we mogen trots zijn,” besloot de 32-jarige, nadat hij zorgde voor de 125e etappezege van Soudal Quick-Step in een grote ronde.
Photo credit: ©Tim De Waele / Getty Images
