Historie

De roots van de Wolfpack liggen in 2003 toen de ploeg debuteerde onder de naam Quick-Step - Davitamon. Vanaf 2003 tot en met 2010 werden meer dan 280 koersen en 16 grote klassiekers gewonnen. Paolo Bettini schonk de ploeg 2 Wereldbekers (2003-2004) en een Olympische titel (Athene 2004). Tom Boonen (2005) en Bettini (2006 en 2007) bezorgden de equipe 3 mondiale titels op de weg, Michael Rogers won driemaal het wereldkampioenschap tijdrijden (2003, 2004 en 2005).

In de Grote Ronden wist de ploeg 30 ritzeges te behalen: 16 in de Tour de France, 5 in de Giro d`Italia en 9 in de Vuelta a España. Richard Virenque pakte tweemaal de bolletjestrui in de Tour de France en is met 7 overwinningen in het bergklassement de onbetwiste recordhouder. Bettini wist in 2005 en 2006 de puntentrui in de Giro d`Italia te winnen, terwijl Boonen in 2007 de groene puntentrui in de Tour greep.

De cijfers maken duidelijk dat de ploeg een van de meest bekend formaties is en dat het een leidend team is in de klassiekers. Dit is vooral te danken aan de talenten van Tom Boonen en Paolo Bettini, die een onuitwisbare stempel hebben gedrukt op de historie van de ploeg.

2010-2012

In 2010 werd de ploeg overgenomen door de Tsjechische zakenman Zdenek Bakala. Het jaar 2011 werd een jaar van herstructureren en het voorbereiden van de ploeg op de toekomst. Het seizoen 2012 werd een buitengewoon succesvol verhaal. Onze ploeg behaalde fantastische resultaten, beter nog dan de doelen die gesteld waren. We waren dominant in de klassiekers en dankzij de steun van onze technische partners werden we een van de beste ploegen in de tijdritten. Onze zege op het wereldkampioenschap ploegentijdrit was het hoogtepunt van 2012.

2013

Het seizoen 2013 was opnieuw een geweldig jaar voor de ploeg. Met 63 overwinningen was OPQS de succesvolste ploeg van het jaar, ondanks dat Tom Boonen het grootste gedeelte van het jaar gemist werd. Mark Cavendish behaalde 20 overwinningen, waarmee de rol van OPQS in de grote ronden groter werd. Daarnaast waren er tijdritzeges van Tony Martin en zeges van jonge renners als Matteo Trentin en Zdenek Stybar, een beloning voor het scouten en opleiden van talent. De kroon op het 2013 was de tweede opeenvolgende wereldtitel ploegentijdrit. De overwinningen in 2013 werden door 18 verschillende renners behaald, waaruit blijkt dat er veel talent binnen de ploeg aanwezig was.

2014

In 2014 was Omega Pharma – Quick-Step voor het derde jaar het meest succesvolle team van het seizoen met 60 overwinningen (64 op de weg). Zdenek Stybar zette het jaar prima in met de wereldtitel veldrijden. Niki Terpstra zette het momentum voort met een ritzege en eindzege in de Tour of Qatar. Tom Boonen schreef ook 2 ritten op zijn naam in Qatar. Terpstra was vervolgens nogmaals succesvol in Dwars door Vlaanderen en zette de kroon op zijn voorjaar met winst in Parijs-Roubaix.

Rigoberto Uran kwam in 2014 bij de ploeg en toonde zijn kwaliteiten in de Giro d`Italia. De Colombiaan won de tijdrit van Barbaresco naar Barolo. Dat leverde hem de roze trui op, als eerste Colombiaan in de geschiedenis. Hij reed 3 ritten aan de leiding en werd uiteindelijk 2e in het eindklassement, waarmee hij de eerste OPQS renner op het eindpodium van een grote ronde werd. Tony Martin domineerde opnieuw in het tijdrijden. Hij won voor de tweede keer op rij de Ronde van België, was de beste in de tijdritten tijdens de Tour en Vuelta en voegde nog maar een Duitse tijdrittitel toe aan zijn palmares. In de 9e etappe van de Tour pakte hij ook een indrukwekkende solozege.

Matteo Trentin won net als in 2013 een rit in de Tour, waarmee hij een van de 19 OPQS renners was die zegevierde in 2014. Andere jonge renners als Guillaume Van Keirsbulck, Julian Alaphilippe, Julien Vermote en Petr Vakoc waren ook een of meerdere keren succesvol.

Michal Kwiatkowski zorgde voor het moment van het jaar. In de laatste kilometers van het Wereldkampioenschap snelde de Pool naar de regenboogtrui. Eerder in het seizoen was hij al succesvol in de Strade Bianche, de tijdrit tijdens de Tour de Romandie, het Poolse tijdritkampioenschap en een rit in de Tour of Britain. Ook pakte hij podiumplekken in de Waalse Pijl en Luik-Bastenaken-Luik.

2015

Op 21 juli werd op de rustdag van de Tour bekend gemaakt dat de toekomst van de ploeg verzekerd was tot 2017 dankzij de steun van Zdenek Bakala en diverse sponsoren.

In 2015 was Etixx – Quick-Step de officiële naam van de ploeg. In dit seizoen werden 56 overwinningen behaald, waarvan 54 op de weg. Voor het vierde jaar op rij behaalde de ploeg de meeste overwinningen binnen het profpeloton. Enkele hoogtepunten waren de winst van Michal Kwiatkowski in de Amstel Gold Race, de winst van Zdenek Stybar in Strade Bianche en de zege van Iljo Keisse in de slotrit van de Giro d`Italia.

In de Tour 2015 werden 3 ritzeges behaalde door Tony Martin, Mark Cavendish en Stybar. Martin reed enkele dagen in het geel na zijn ritwinst, maar moest op de dag dat Stybar won opgeven na een zware valpartij. Het beeld waarbij Tony door zijn ploegmaats over de streep wordt geduwd is een van de meest bekende herinneringen van de fans en de ploeg.

Het seizoenseinde werd ingeluid met een prachtige zege van Rigoberto Uran in de Grand Prix Cycliste de Quebec. Matteo Trentin zorgde voor een geweldig slotstuk door Parijs-Tours op zijn naam te schrijven. Met de ongelooflijke gemiddelde snelheid van 49,641 km/u kreeg hij ook de prijs ‘Ruban Jaune’ als snelste renner in een koers over 200 kilometer. In september 2015 maakte de ploeg de komst bekend van een nieuwe prestigieuze partner Lidl.

"Ik hoef niet de verbergen dat - naast ons imago en impact van de ploeg - het succes en de resultaten van de ploeg de sponsoren hebben overtuigd om verder te gaan”, aldus CEO Patrick Lefevere. “Dit is een product van een winnend team. Het is veel werk om de stukjes van een winnend team bij elkaar te krijgen. Ik ben erg trots op de staf waar ik elke dag mee kan werken om onze doelen te bereiken. Ik zorg voor mijn sponsoren en doe er samen met mijn ploeg alles aan om ze happy te houden. Op dit moment zijn we een van de meest gevestigde ploegen in het wielrennen. Dankzij de hulp van meneer Bakala en onze sponsoren kunnen we toewerken naar meer succes in de toekomst.&rdquo

2016

Etixx - Quick-Step begon het 14e seizoen met een collectieve zege in de ploegentijdrit van Tour de San Luis. De ploeg bleef winnen tot op het Wereldkampioenschap in Qatar. De ploeg greep daar tweemaal het goud: in de ploegentijdrit en met Tony Martin in het tijdrijden. 

Tijdens het seizoen prijkte Etixx - Quick-Step 9 keer bovenaan de rituitslag in een Grote Ronde. Vier Etixx - Quick-Step renners droegen een leiderstrui in een van de grote ronden: Marcel Kittel, Gianluca Brambilla en Bob Jungels in de Giro, David de la Cruz in de Vuelta. In de eendagskoersen was de formatie van Patrick Lefevere maar liefst 12 keer succesvol. In klassiekers als Parijs-Roubaix en de Waalse Pijl stonden er renners op het podium. In de rittenkoersen van ongeveer een week was er ook succes. Dan Martin werd derde in de Volta a Catalunya en het Criterium du Dauphine. Julian Alaphilippe schreef de Tour of California op zijn naam en was de beste jongere in de Dauphiné. Niki Terpstra was dan weer de beste in de Eneco Tour.

Marcel Kittel bevestigde opnieuw zijn status als een van de beste sprinters ter wereld met 12 zeges. Tom Boonen bewees op zijn beurt dat leeftijd slechts een getal is door een solide seizoen met 3 zeges neer te zetten. Luxemburgs kampioen Bob Jungels maakte indruk in zijn eerste seizoen bij de ploeg. In zijn eerste Giro d`Italia eindigde hij als 6e in het eindklassement en was daarmee de beste jongere. Neo-prof Fernando Gaviria liet zijn snelle benen meerdere malen spreken en won 7 keer.

18 van de 30 renners wonnen tenminste een keer in 2016. Dat onderstreept de sterke breedte en samenhang binnen de ploeg. De zegeteller stopte op 56 wegzeges, waarmee de kaap van 550 overwinningen voor de ploeg werd gerond.

2017

Quick-Step Floors Cycling Team drukte van januari tot en met oktober de stempel op alle koersen die het reed verdeeld over 4 continenten en 15 verschillende landen. De ploeg scoorde 59 overwinningen, behaald door 13 verschillende renners. 

In de grote ronden werden maar liefst 16 ritzeges behaald: 5 in de Giro d`Italia, 5 in de Tour de France en 6 in de Vuelta a España. Daar bovenop won Bob Jungels voor de tweede maal op rij de witte trui in ede Giro, pakte Fernando Gaviria de puntentrui in de Italiaanse grote ronde en werd Dan Martin 6e in de Tour.

Philippe Gilbert schreef op zijn beurt historie in de Ronde van Vlaanderen. Na een memorabele solo van 55 kilometer kwam de Belgisch kampioen als winnaar over de streep. Enkele weken later voegde hij een nieuwe zege in de Amstel Gold Race toe aan zijn palmares.

Gaviria en Julian Alaphilippe toonden het hele jaar hun grote potentie. Gaviria bezorgde Colombia - naast al zijn ritzeges - de eerste puntentrui in een grote ronde, terwijl Alaphilippe een rit won in de Vuelta en twee verschillende truien pakte in Parijs-Nice. Neo-prof Enric Mas toonde zijn rondepotentieel in de Vuelta a España, zijn eerste grote ronde. 

In oktober sloot de ploeg succesvol af met een zege van Matteo Trentin in Parijs-Tours. Quick-Step Floors werd daarmee de eerste ploeg die de herfstklassieker driemaal op rij won. Gaviria zorgde voor de extra kers op de taart door enkele malen succesvol te zien in de Tour of Guangxi. De ploeg behaalde 30 zeges in de World Tour, een record voor Quick-Step Floors.

2018

Het was een fantastisch jaar dat begon in januari in de Tour Down Under en eindigde in oktober met de Tour of Guangxi. Quick-Step Floors reed naar 73 UCI overwinningen, won het World Tour Team klassement en stond maar liefst 152 keer op het podium.

Memorabele zeges waren er in de Ronde van Vlaanderen, Liège–Bastogne–Liège, E3 Harelbeke, Dwars door Vlaanderen, Schledeprijs, Flèche Wallonne, Clasica San Sebastian en Cyclassics Hamburg. Ook in de grote ronden was de ploeg erg succesvol met 13 ritzeges.

In de Giro d`Italia snelde Elia Viviani naar vier ritzeges en pakte daarmee ook de maglia ciclamino. Fernando Gaviria pakte naast ritzeges ook gele trui in de Tour de France. Julian Alaphilippe schitterde vervolgens in de bergen met 2 ritzeges en de bolletjestrui. Enric Mas kleurde de Vuelta a España namens Quick-Step Floors met een tweede plek in het eindklassement.

Op het Wereldkampioenschap ploegentijdrit bezorgden Kasper Asgreen, Laurens De Plus, Bob Jungels, Yves Lampaert, Maximilian Schachmann en Niki Terpstra Quick-Step Floors het vierde goud ooit op dit onderdeel. Het geweldige seizoen 2018 zag 15 van onze renners winnen in 22 verschillende landen, verdeeld over 5 continenten. Het was niet alleen kwantiteit, maar ook kwaliteit bij de zeges: 37 zeges werden behaald in de World Tour.

2019

Van januari tot en met oktober liet Deceuninck - Quick-Step zich gelden. The Wolfpack maakte opnieuw indruk in het voorjaar. Julian Alaphilippe won met Milano-Sanremo zijn eerste Monument en sloeg ook toe in onder meer Strade Bianche en Flèche Wallone. Philippe Gilbert boekte een historische zege in Parijs-Roubaix. Zdenek Stybar was de beste in de Omloop het Nieuwsblad en de E3 Harelbeke, terwijl Bob Jungels won in Kuurne-Brussel-Kuurne. Kasper Asgreen beleefde zijn doorbraak met een tweede plek in de Ronde van Vlaanderen en trok zijn geweldige vorm door richting de zomer.

Elia Viviani liet zijn snelle benen opnieuw spreken en won 11 koersen. Hij pakte onder meer een ritzege in de Tour de France en zegevierde in de RideLondon Classic en de Cyclassics Hamburg. Viviani zette met de Europese titel op de weg de kers op de taart van een prachtig seizoen. Neo-prof Remco Evenepoel beleefde een uitstekend debuutjaar. Hij won onder meer de Belgium Tour, Clasica San Sebastian en de Europese titel bij het tijdrijden. Rappe mannen Alvaro Hodeg en Fabio Jakobsen toonden hun talenten ook meerdere malen en waren samen goed voor 14 zeges.

Het meest onvergetelijke moment van het seizoen was wellicht het rijden van Alaphilippe tijdens de Tour de France. Hij won twee ritten, eentje in Épernay en de tijdrit in Pau op de dag dat de maillot jaune de 100e verjaardag vierde. Alaphilippe reed in totaal 14 dagen rond in het geel, die hij pas 2 dagen van Parijs op moest geven. Aan het einde van het jaar kreeg de Fransman de Velo d’Or uitgereikt.

Deceuninck - Quick-Step behaalde in 2019 68 UCI-zeges en sloot het seizoen af als leider in het UCI World Team klassement

2020

Het jaar 2020 werd natuurlijk bepaald door de gekende pandemie. Het hele seizoen werd door elkaar geschud, maar wat bleef is dat Deceuninck – Quick-Step bovenaan de zegelijst stond. De ploeg won 39 keer en was daarmee opnieuw de succesvolste ploeg van het seizoen.

Nieuwkomer Sam Bennett won direct een rit in de Tour Down Under. Kasper Asgreen reed begin maart naar de winst in Kuurne-Brussel-Kuurne. Ondertussen had Remco Evenepoel met de Vuelta a San Juan en de Volta ao Algarve op zijn naam geschreven. Later in het seizoen won de jonge Belg ook nog de Vuelta a Burgos en de Tour de Pologne. Een valpartij in Il Lombardia maakte een vroegtijdig einde aan zijn seizoen. Ook Nederlands kampioen Fabio Jakobsen moest na een zware valpartij in Polen een kruis maken over de rest van zijn seizoen. Tot dat punt had hij al vier koersen weten te winnen in 2020.

Ondanks de verschillende tegenslagen ging The Wolfpack door en bleef het zich tonen tijdens de nationale kampioenschappen en de Tour de France. Julian Alaphilippe won een rit en droeg enkele dagen de gele trui. Sam Bennett schreef twee ritten op zijn naam en pakte als eerste Ier in 31 jaar de groene trui. In het laatste weekend van september kroonde Alaphilippe zich tot wereldkampioen. Enkele dagen later schreef hij de Brabantse Pijl op zijn naam.

In de Giro d`Italia stak João Almeida zijn neus aan het venster. De 22-jarige Portugees pakte na het eerste weekend de roze trui en droeg deze vervolgens maar liefst 15 dagen. Uiteindelijk eindigde Almeida op een vierde plaats in het eindklassement. In een zware editie van de Driedaagse Brugge-De Panne drukte The Wolfpack ook een stevige stempel. Yves Lampaert was de sterkste na een waaierdag. Tim Declercq bezorgde de ploeg een mooie 1 – 2. In de Vuelta a España sprintte Sam Bennett naar Deceuninck – Quick-Steps 99e ritzege in een grote ronde.

2021

The Wolfpack kende wederom een geweldig seizoen. Tussen februari toen het seizoen begon in de Tour de la Provence en de Chrono des Nations in oktober werd er maar liefst 65 keer gewonnen door Deceuninck - Quick-Step. Dit gebeurde door 18 verschillende renners, een unieke prestatie als World Tour team. 

Grote ronden, monumenten, eendagskoersen en rittenkoersen. The Wolfpack was overal en altijd op het voorplan te vinden. Davide Ballerini vervulde een jongensdroom door de Omloop het Nieuwsblad te winnen. Kasper Asgreen schreef E3 Harelbeke en later de Ronde van Vlaanderen op zijn naam. 

Julian Alaphilippe toonde zijn regenboogtrui veelvuldig. Hij snelde onder meer naar winst in de openingsrit van de Tour de France. Mark Cavendish zorgde in die koers voor een van de meest opmerkelijke comebacks in de sporthistorie. De Brit won maar liefst vier ritten en de groene trui. Hij evenaarde daarnaast het ritzegerecord van Eddy Merckx.

Enkele weken laten snelde Fabio Jakobsen naar drie ritzeges in de Vuelta a España en greep daarmee ook de groene puntentrui. Florian Sénéchal bezorgde de ploeg nog meer ritsucces in Spanje. De Fransman is een van de vele renners die een mooie stap maakte in 2021. Andrea Bagioli, Mattia Cattaneo, Rémi Cavagna en Mikkel Honoré volgden dat voorbeeld en wisten ook minimaal een zege te behalen.

Remco Evenepoel pakte tussen juni en oktober maar liefst acht zeges. João Almeida zag zijn naam zes keer terug komen op de erelijst van 2021. Op de nationale kampioenschappen was er vijf maal goud voor de ploeg. Alaphilippe bekroonde het jaar met een nieuwe wereldtitel. 

2022

Wat startte als een ploeg die gefocust was op de klassiekers is nu uitgegroeid tot een veelzijdige en volwassen ploeg die in elke koers mee kan doen om de zege. Van het winnen van ritten en nevenklassementen in grote rondes, maakte de ploeg het afgelopen seizoen een droom waar door het algemene klassement van zo`n koers te winnen.

Dat gebeurde aan het einde van het seizoen 2022, toen Remco Evenepoel de Vuelta a España op zijn naam schreef. België had sinds 1978 op deze zege gewacht. Het was tevens een bevestiging van het fenomenale talent van Evenepoel. De Belg won verder ook nog Liège–Bastogne–Liège, Clasica San Sebastian en het wereldkampioenschap in Australië, waardoor hij een van de beste renners van het seizoen was.

Maar zoals altijd zat de kracht van de Wolfpack in de groep, die werkte als een geoliede machine. Dertien verschillende renners wisten dit seizoen te winnen. Van Mark Cavendish die een rit pakte in de Giro d`Italia tot Florian Sénéchal die de Franse titel won en van Andrea Bagioli die zijn potentieel toonde in de Volta a Catalunya tot Ethan Vernon die zijn snelle benen liet spreken in deze World Tour koers. Onze ploeg was altijd op de afspraak in elke wedstrijd waarin ze startte en altijd met het zelfde doel voor ogen: gaan voor het best mogelijke resultaat.

Tussen al deze fantastische prestaties kunnen twee zaken niet gemist worden. Yves Lampaert die de gele trui greep in een natgeregend Kopenhagen tijdens de openingstijdrit van de Tour de France. En Fabio Jakobsen die de succesvolste sprinter van het peloton werd. De ‘Hurricane of Heukelum’ bleef ook tijdens zijn vijfde seizoen bij de ploeg indruk maken en won verschillende koers, waaronder een rit in de Tour de France tijdens zijn debuut en de Europese titel op de weg in München.

2023

We hebben geen ongelijk als we zeggen dat dit weer een geweldig seizoen was voor het team, dat bleef doen waar het goed in is: wedstrijden winnen en onuitwisbare momenten creëren. Zelfs als de overwinning uiteindelijk niet voor ons was. De belangrijkste reden daarvoor is het unieke Wolfpack DNA dat ons al meer dan twee decennia naar de top van de sport stuwt en Soudal Quick-Step vormt tot een van de meest gedecoreerde ploegen in de geschiedenis van het wielrennen.

Remco Evenepoels masterclass in Luik-Bastenaken-Luik, een wedstrijd die hem zo na aan het hart ligt, was een van die prestaties waar mensen over jaren nog over zullen praten. Niet alleen vanwege wat de fenomenale Belg deed, maar ook vanwege de manier waarop hij het deed, met de iconische regenboogtrui om zijn schouders. Remco liet het daar niet bij zitten en won in de maanden erna vijf ritten in een grote ronde - de meeste van elke renner in 2023 - een derde Clasica San Sebastian, het BK op de weg, het WK tijdrijden en de bergtrui in de Vuelta a España.

Het was zijn eerste seizoen bij de ploeg, maar Tim Merlier bevestigde dat dit de juiste plek voor hem is met maar liefst elf overwinningen van begin februari tot eind september. Kasper Asgreen boekte dan weer een mijlpaalzege in de Tour de France door het peloton af te houden en naar ons 50e etappesucces te rijden. Over Frankrijk gesproken, Julian Alaphilippe verblijdde ons opnieuw met zijn opzwepende stijl op de fiets en zette zijn naam voor het tiende achtereenvolgende jaar op de erelijst, terwijl landgenoot Rémi Cavagna genoot van zijn beste seizoen tot nu toe met in totaal vijf overwinningen, waaronder een tweede nationale tijdrittitel.

Elders pronkte Fabio Jakobsen - de man die ook bekend staat als de "Hurricane of Heukelum” - met zijn Europese kampioenstrui in een aantal spectaculaire sprints. Ilan Van Wilder brak het ijs in de profgelederen tijdens een perfecte week in Duitsland en toonde zijn ongelooflijke potentieel, terwijl Andrea Bagioli de kers op de top zette tijdens een spectaculaire editie van Gran Piemonte. De Italiaan scoorde daar de 950e overwinning van de ploeg aan het einde van een seizoen waarin Soudal Quick-Step succes boekte met meer dan een dozijn verschillende renners in 15 landen op drie continenten.