Martin Velits over the Wolfpack en zijn afscheid
Het doek valt over mijn professionele wielercarrière. Ik ben sinds 2007 prof en heb dus 11 seizoenen kunnen doen wat ik het liefste doe. Als professioneel wielrenner kunnen er veel dingen misgaan en je weet nooit hoeveel goede jaren je krijgt. Ik voel me erg gelukkig dat ik van zo`n lange carrière heb mogen genieten, iets waar sommige jongens alleen maar van kunnen dromen. Na dit seizoen is het het juiste moment om dit hoofdstuk af te sluiten en me te richten op een nieuw hoofdstuk.
Ik wil mijn afscheid niet uitstellen tot het moment waarop ik niet meer wil fietsen. Ik wil nu stoppen, nu ik me nog goed voel en nog altijd geniet van het fietsen. Toch wil ik ook andere dingen in het leven proberen. Ik heb de voors en tegens afgewogen, maar er was eigenlijk geen twijfel. Beter iets te vroeg, dan te laat. Ik denk dat dit het perfecte moment is om te stoppen.
Mijn tweelingbroer Peter stopte vorig jaar, dat speelde ook een rol in mijn beslissing. Hij probeerde op zijn oude niveau terug te keren van voor zijn blessure, maar had weinig geluk en moest stoppen na 2016. We trainden altijd samen en koersten samen bij Quick-Step Floors. We probeerden altijd tijd te vinden om samen te trainen, maar dat gebeurde bijna nooit meer nadat hij stopte. Het werd voor mij een beetje eenzaam zonder zijn gezelschap. Het is niet onmogelijk om zonder hem te trainen, maar er miste wel iets.
Ik ga mijn tweede familie bij Quick-Step Floors zeker missen na zoveel jaar. Ik kwam in 2012 bij deze ploeg en voelde me snel thuis. De ploeg was de perfecte plaats voor mij. Ik was blij met de rol die ik had binnen de ploeg en de ploeg was blij met wat ik deed. We wisten precies wat we van elkaar konden verwachten, daarom kon ik ook maar liefst 6 jaar hier rijden.
De mensen die ik de afgelopen jaren heb ontmoet ga ik zeker missen. Ik heb zo lang met deze renners, staf, management en sportdirecteurs gewerkt. Natuurlijk wisselden er wel enkele renners, maar veel gezichten bleven gelijk. Daarom hoor je vaak dat deze ploeg als een grote familie voelt. Mensen kennen elkaar zo goed. Dat is zeker iets wat ik ga missen: de ploeg en alles er om heen. De koersen, de vele reisdagen, aan de start staan met veel druk, training en het hele jaar goed zijn. Dat zijn dingen die ik niet ga missen om eerlijk te zijn.
Ik wil het niet als een cliché laten klinken, maar ik kan geen betere ploeg bedenken waarbij ik mijn loopbaan kan afsluiten. Ik ben erg dankbaar voor alle mensen die ik heb mogen ontmoeten en mee heb kunnen werken. Ik blijf ‘the Wolfpack’ natuurlijk volgen en blijf een Quick-Step renner in mijn hart!
Tot het zover is ga ik nog een nieuw hoofdstuk toevoegen aan mijn profloopbaan toevoegen: de Tour of Guangxi. Ik heb een keer in China gekoerst tijdens mijn eerste profseizoen. Het is mooi om hier nu mijn loopbaan af te sluiten bij Quick-Step Floors.
Photo credit: ©Tim De Waele
